Pnie starych sosen pokryte są grubą, spękaną warstwą kory. Jest to tkanka zbudowana z martwych, wypełnionych powietrzem komórek. Ich ściany składają się głównie z korka, wosków, garbników, żywic i ligniny. Większość tych substancji nie nasiąka wodą i nie przewodzi ciepła. Te, które są pochodnymi fenolu (w sumie około 20%), działają toksycznie na żywe organizmy. Kora chroni więc wewnętrzne tkanki przed mrozem i palącym słońcem oraz wysuszającym wiatrem. Stanowi także barierę dla chorobotwórczych grzybów i bakterii.

Kora, tak ważna dla drzew, dla przemysłu była kłopotliwym odpadem do czasu, gdy jej zalet nie odkryli ogrodnicy.